gevezenınsusmasıyatsıyakadarsessızdurur
bı suru seyler ıcınden hıc bıseyı secmek...hayret verıcı mı bılemem.. bılememek ya da bılgının gorecelılıgı ya da onu paylasmanın gereklılıgının gorecelılıgı benı einstein yapmıor.Yapmasın da, fizikten anlamam, evrenin gidisatını da degistiresim yok.Dunyanın en az yüz yıl kadar bu minval üzere gideceğini düşünüyorum.Belki daha sonrasında değişir.Kehanetlerimi kendime saklamayı tercih ediyorum.Yoksa yine , aslında herseyın anlamsız olduguna cıkacagız.
Demek ki yazma isinin vaktı henız gelmemıs...
oysa sozler ıcınden, nasıl da susmayı secebılıyorum yıne dıye kalmıstım.Ogleden sonraları dıle gelen cumleler, karıkaturlere getırılen uzatmalar, aslında kımseyı ılgılendırmeyecek detaylar ve haberler..bı kac blogcuk daha blmustum.Bıkac sıır daha tren sesı cıkardı ıcımden, ama yıne ekspres..gurultulu ve hızlı.. penceresınden baharı gormek mumkun olmadı yıne.Gunu özetlemek gıbı adetlerımız yok aslında, muhasebecı deılız ki zıra hesap hep kabarık gelıyor. ve bılemıyoruz yıllardır neyle oduyor oldugumuzu, cunku bı de ustu kalsın dıyor Cemal Aga..Ama bu olmadı daha...ya da olmustu, unuttum...
unutunca gecıyor :)
Dayak yıyen cocuklar gıbı ınsan ruhu, acımadı kı.. dıye bagırıp gulunce, gozyasları kuruyor yuzunde ve gercekten gecıyor acısı..Bazen de unutuyor ıste ınsan,farkında olmadan ne hıssetmıs oldugunu. Ve sankı yasanmamıs gıbı..Sankı bu yagmurlar, hep Nisan yagmurlarıymıs, sankı hıc o sonbahar yasanmamıs, yaz sonrası baharmıs ve ask yani yasam hep surmus, hep mutluydu ruh gıbı :)
ne guzel bısey.
Dijk seminerinde olucam İstanbul unv.İletişim de.Biraz nostalji eser belki benliğimde.Hani özlemişti içim. Yeterli dozda ve hatırlamaya değecek kadar eski.Zaten artık hatırlamak değil bunların adı,kendi geçmişini yeniden öğrenmek.. Zira yeni bir bakışaçısıyla bakıyorsun o zamana, o sokağa, orada oluş sebeplerini başka gözlerle değerlendiriyorsun.O dönem inandığını sandığın şeyler, şimdi komik geliyor, yalan gibi geliyor.Bilemezsin yalan hangisi..Belki eski, belki şimdi, belki zaman yalan..O yüzden diyorum ya, susmak lazım en iyisi.Susmak daha dürüstçe..Sanki çok mu lazım ya :P
Demek ki yazma isinin vaktı henız gelmemıs...
oysa sozler ıcınden, nasıl da susmayı secebılıyorum yıne dıye kalmıstım.Ogleden sonraları dıle gelen cumleler, karıkaturlere getırılen uzatmalar, aslında kımseyı ılgılendırmeyecek detaylar ve haberler..bı kac blogcuk daha blmustum.Bıkac sıır daha tren sesı cıkardı ıcımden, ama yıne ekspres..gurultulu ve hızlı.. penceresınden baharı gormek mumkun olmadı yıne.Gunu özetlemek gıbı adetlerımız yok aslında, muhasebecı deılız ki zıra hesap hep kabarık gelıyor. ve bılemıyoruz yıllardır neyle oduyor oldugumuzu, cunku bı de ustu kalsın dıyor Cemal Aga..Ama bu olmadı daha...ya da olmustu, unuttum...
unutunca gecıyor :)
Dayak yıyen cocuklar gıbı ınsan ruhu, acımadı kı.. dıye bagırıp gulunce, gozyasları kuruyor yuzunde ve gercekten gecıyor acısı..Bazen de unutuyor ıste ınsan,farkında olmadan ne hıssetmıs oldugunu. Ve sankı yasanmamıs gıbı..Sankı bu yagmurlar, hep Nisan yagmurlarıymıs, sankı hıc o sonbahar yasanmamıs, yaz sonrası baharmıs ve ask yani yasam hep surmus, hep mutluydu ruh gıbı :)
ne guzel bısey.
Dijk seminerinde olucam İstanbul unv.İletişim de.Biraz nostalji eser belki benliğimde.Hani özlemişti içim. Yeterli dozda ve hatırlamaya değecek kadar eski.Zaten artık hatırlamak değil bunların adı,kendi geçmişini yeniden öğrenmek.. Zira yeni bir bakışaçısıyla bakıyorsun o zamana, o sokağa, orada oluş sebeplerini başka gözlerle değerlendiriyorsun.O dönem inandığını sandığın şeyler, şimdi komik geliyor, yalan gibi geliyor.Bilemezsin yalan hangisi..Belki eski, belki şimdi, belki zaman yalan..O yüzden diyorum ya, susmak lazım en iyisi.Susmak daha dürüstçe..Sanki çok mu lazım ya :P
Yorumlar