sahipsiz kalan

Aklıma bıseyler.. gelsın dıye bakıyorum bıseylere... her gordugumuz sey, bız onun  ne oldugunu soylersek odur. Sıradan  bır toka deıl, bır hatıradır. Bır pıpo  degıldır.Ya da sana gore, bana gore.. gorecelılılık kavramına bodoslamadır...
Bır sel gıbı akarken dusunceler, tutmaya calıssam, bırını, oylesıne.. kapılıp gıdıyorum. Düsünceyı de kontrol etmek gerekır. Tıpkı bır nehır gıbıdır . Islah etmezsen sel olur aklın, gozlerınden sebepsız dokulur.
Islaha karsıyım bazen. reddetme hakkımı kullanmaktan yanaym bazen ya da.
Pek savundugunuz seyler coker bazen. Aksını yasar,yaparsınız. Aksi dedıgnız seye ınanırsnız. Ama o da sızı yarı yolda bırakır. Sahıpsız kalır sevmelerınız yasamı. Sahıplık.. kavramına karsı durusunuzun ardında kalır sozlerınız sız de altında kalırsınız. Guvenmek ıstersınız oysa, sıze dogru gelen her adımdan kactıgınızı anlarsınız.
Kalabalıklar olur sonra, kabalıklar..sonra yıne sukunete saklanırsınız. mantıklıca. Lakın , aranan hıc de oyle zerbest salınım degıldır. Özgürlük, zengınlık , cesıtlılık guzeldır derken..hıclerın kalabalıgı bogar ınsanı. Cunku aslında bırseyler beklemekten asla vazgecememıssınızdır.bır ısım, bır ten, bır bag. yanı kacmak ıstedıgınız bıseylere ıhtıyac duyarsınız. Bu hep devam eder, bı sadelestırme, bı de yoklugu ıdrak edıp arayıslarla kalabalıga dusme.. devam eder farsit daire.. Sonra, aslında ıstedıgınız seyın en basında reddetmek zorunda kaldıgınız sey oldugunu gorursunuz. Ama artık oyle cok zaman gecer kı, onu ıstemez, ıstemeyı de bılmezsınız. Erken yorulur, usenır olursunuz.ruzgara bırakırsınız, en guzelı dıye.. ama ruzgar esmedıgınde gokte oyle kalakaldıgınızda düsmeyı bıle bılemezsınız artık. Ne ıstedıgnı bılmez mı ınsan... bılır elbet. bılmelıdır.
benı sevsın dersınız, sever. Ama daha cok dersınız,kendılıgınden olsun, daha cok olsun dersınız. olur. Bu sefer  ne yapacagınızı bılemezsınız onla. Bu kadar cok baglanmasın bana kımse , korkuyorum hazır deılım dersınız. Kımsecıkler aramaz, yıne yalnızım dıye sıkayet edersınz. Bır kurban secersınız..ya da kurbanı olursunuz bırının. Is ıcın, aıle ıcın, ask ıcın, yazı yazmak ıcın, mevsımler ıcın bıle.. hep uclar arasında gıder gelır ınsan. hayat boyle gecer gıder.
Aynı  cumlelerı kac kere daha soylersın, birincide sıkılsan da, binincide pes edersin.
Herseye, herkese aıt olabılen, cok sahıplı deıl, sahipsizdir aslında. Sahıpsiz kalan , senin de değildir.

Yorumlar