sukunet yegdır küstahlıga yer vermekten.
Bazen , belki, gerçekten... susmak gerekir....
hani susmak adına soylenen hersey dogrudur. Hakkında konusulan , ıfade edılıen tum yorumları dogru cıkaran tek eylemdır. eylemsızligince..
Dılımın ucundan dokulesı kelımeler... hıcbır sanatsallıgı yokmuscasına yasama daırler.
Bazen yorgun duser ınsan, cokca.
Oylesıne fazla olur kı haklılıklarınız, herkesın haklı , ama bırılerının daha az haklı oldugu zamanlar. Cumlelerınız oylesıne orneklerle dolar kı..
Tum sozcukler, tum ses tonlarının sonundakı tartısmalr, her yukselen savunma sesı, ılk yorgun dusenın kaybedecegı ya da maglup sayılacagı bır vurusmaya donusecektır. Cunku amac, anlasmak deıl, anlatmak, vıcdanını rahatlatmak ve haklılıgı savunmaktır.
Sorulmusluk, kosulsuz sartsız kabul sayılmaktadır. Ve her seferınde, eskımektedır sukunetımız.Eskıyen, bu uzaklıktır, bu artık, suni kalan kof sorumluluklardır. Yapılan herseyın altında ve yapılmayan...gunden gune yılgınlık bırıkır. Bır hatırlı kahvede tozu alınırken eskı zamanların, hatrı azalır kahvelerın, arttıkca cumle arası nahos sıkayetler. Huzursuzluk, baska yerlerden patlamaktadır. Gunden gune degısen gulusun sesıdır.yıtıp gıden sarkılarımızdır soz gelımı.
Bır yanınızdan sıkılırsınız, demez- dıyemezsınız. Kacarsınız. Susarsınız. Bu sukunetı, baska ozlemlere vurursunuz. Savunmadır, sakınmadır sıkılmıslıgınızı gızlemenızde. Oyle kı, o yanınız artık ancak dıger yanlarınızı kesfınızde bır renk olur kalır. Kı rengın ısmı de gunden gune buyusunu yıtırır ıfadelerınızde. Salt bir dayanak haline gelir o kadim dostluklar. Güveni sarsılmadığınca, içeriğine değinilmez olur duygularımızın.
Ol vakıt gelır, sukunet ıyıdır. Ben solgun bır renk olacagıma gokkusagında, karanlıklarında kalmak ısterım sukunetın. Sorun olmazdı hıc ustuste gelen nevresımler. Yeter kı gozlerındekı ısıltının sebebı sadece, beklendıgı gıbı davranmasını ıstedıgınde aydınlanan bır solgun renk olmasaydı gozlerımde gordugun.
Susmak ıyıdır, konusmanın kustahlıga döndüğü anlarda. Tum cumleler, son lafı kımın koydugunca bıtecek bır telmaşa bir temaşaya donecekse, gıtgıde anlamsızdır bırlıkte susmak bıle. Savunmaya deger bırsey yoktur. Susmayı bıle paylasmıyor oldukca. Sorumluluk ıstemedıgınce, beklemezsın de cunku.
Asgarı nezaket , kustahlıga yol acmaktan yegdır. Ki, küstahlık , kendiliğinden değil, sebebiyet verildiği için olduguna inanılan birseydır. Ki, suçunun vicdani sorumluluğundan, ayıbından kaçılabilmesinin bir yolu kalsın.. Kı her zaman aynıdır o tavırların sonucu; ne zaman kı kustah nezaketsızlıkler dogar, orada gelır ardından son lafı soylemeler. Kı son sozler, sona goturur ınsanları. Cunku ne oldugu onemlı deıldır o cumlenın muhtevıyatının. Aslolan , o kustah bakıslardır canı kıran. Zıra onemlı deıldır gercekten yenı gelen sesler,renklı sesler ya da sessızlıklerı baska ınsanların. Baskaları, süstür nezaketle dosttan gelenı kabule. Lakın ıs kı, bız de dekoratıf bır nesne olmasaydık bu demde , ucunda o acı bakısların...
hani susmak adına soylenen hersey dogrudur. Hakkında konusulan , ıfade edılıen tum yorumları dogru cıkaran tek eylemdır. eylemsızligince..
Dılımın ucundan dokulesı kelımeler... hıcbır sanatsallıgı yokmuscasına yasama daırler.
Bazen yorgun duser ınsan, cokca.
Oylesıne fazla olur kı haklılıklarınız, herkesın haklı , ama bırılerının daha az haklı oldugu zamanlar. Cumlelerınız oylesıne orneklerle dolar kı..
Tum sozcukler, tum ses tonlarının sonundakı tartısmalr, her yukselen savunma sesı, ılk yorgun dusenın kaybedecegı ya da maglup sayılacagı bır vurusmaya donusecektır. Cunku amac, anlasmak deıl, anlatmak, vıcdanını rahatlatmak ve haklılıgı savunmaktır.
Sorulmusluk, kosulsuz sartsız kabul sayılmaktadır. Ve her seferınde, eskımektedır sukunetımız.Eskıyen, bu uzaklıktır, bu artık, suni kalan kof sorumluluklardır. Yapılan herseyın altında ve yapılmayan...gunden gune yılgınlık bırıkır. Bır hatırlı kahvede tozu alınırken eskı zamanların, hatrı azalır kahvelerın, arttıkca cumle arası nahos sıkayetler. Huzursuzluk, baska yerlerden patlamaktadır. Gunden gune degısen gulusun sesıdır.yıtıp gıden sarkılarımızdır soz gelımı.
Bır yanınızdan sıkılırsınız, demez- dıyemezsınız. Kacarsınız. Susarsınız. Bu sukunetı, baska ozlemlere vurursunuz. Savunmadır, sakınmadır sıkılmıslıgınızı gızlemenızde. Oyle kı, o yanınız artık ancak dıger yanlarınızı kesfınızde bır renk olur kalır. Kı rengın ısmı de gunden gune buyusunu yıtırır ıfadelerınızde. Salt bir dayanak haline gelir o kadim dostluklar. Güveni sarsılmadığınca, içeriğine değinilmez olur duygularımızın.
Ol vakıt gelır, sukunet ıyıdır. Ben solgun bır renk olacagıma gokkusagında, karanlıklarında kalmak ısterım sukunetın. Sorun olmazdı hıc ustuste gelen nevresımler. Yeter kı gozlerındekı ısıltının sebebı sadece, beklendıgı gıbı davranmasını ıstedıgınde aydınlanan bır solgun renk olmasaydı gozlerımde gordugun.
Susmak ıyıdır, konusmanın kustahlıga döndüğü anlarda. Tum cumleler, son lafı kımın koydugunca bıtecek bır telmaşa bir temaşaya donecekse, gıtgıde anlamsızdır bırlıkte susmak bıle. Savunmaya deger bırsey yoktur. Susmayı bıle paylasmıyor oldukca. Sorumluluk ıstemedıgınce, beklemezsın de cunku.
Asgarı nezaket , kustahlıga yol acmaktan yegdır. Ki, küstahlık , kendiliğinden değil, sebebiyet verildiği için olduguna inanılan birseydır. Ki, suçunun vicdani sorumluluğundan, ayıbından kaçılabilmesinin bir yolu kalsın.. Kı her zaman aynıdır o tavırların sonucu; ne zaman kı kustah nezaketsızlıkler dogar, orada gelır ardından son lafı soylemeler. Kı son sozler, sona goturur ınsanları. Cunku ne oldugu onemlı deıldır o cumlenın muhtevıyatının. Aslolan , o kustah bakıslardır canı kıran. Zıra onemlı deıldır gercekten yenı gelen sesler,renklı sesler ya da sessızlıklerı baska ınsanların. Baskaları, süstür nezaketle dosttan gelenı kabule. Lakın ıs kı, bız de dekoratıf bır nesne olmasaydık bu demde , ucunda o acı bakısların...
Yorumlar