cemal sureya'dan...

5.gölge ne severse kendini var edeni



kaçar ve korkarsa ışıktan


gene bir pus hatta belki gene sis


oysa düşünmez kimse siluetini






bir dere malikanesinde korkusuz


ellerini düşürdüğün pencereyi de buldum


siliyordun izlerini bütün kapılardan


kalıyordu bırakmayı önleyemediğin kokun






bana uzaktı her şey sana o kadar yakın


keşke yalnız bunun için sevseydim seni