papatya ve müjgan

Google da en çok arananlar içinde Üstad yok. Pek çok haber var, pek çok yazı.. Ardından onu sevmeyen bir kişi bile yoktur gibi geliyor. İnsanların sevgileri, iyi insan olmak adına çok da önemli değildir aslında bence. İsmini tam olarak bilmemişiz. Ben şahsen kendisiyle hiç tanışmadım da. Tiyatroda bile görmedim. Ama tüm rollerinde ne güzel bir bütünlük vardı. Farklı rolleri oynayabiliyordu.. zırvalığını yazmayacağım burada. Bir oyuncudan bahsediyorum zira. Ama bugün bile hiç tanımadığım ve gerçekte bilmediğim bir adamı özleyebilmemi sağlayacak izler bırakmış. Birine hayran olsam, sanırım Sadri Alışık olurdu. Olurdu demeye de gerek yok. 

Turist felsefesinin temelinde de onun can verdiği karakterler var. O rolünü oynarken hiç oyun değildi sanki kendisi oyun olan yaşam. Hüzün bile ne güzel ne insancaydı. İsyanı da, kabullenişi de insancaydı. Ne zorbaca ne de aciz kıldı rollerinde insanı. Ölüm yıldönümüne çok var anmak için. Anmak için, ihtiyaç duyulan anlam tarihte yatmaz.

Ben Sadri Alışık'ı özledim ve anıyorum. Özlediğiniz insanları anmaktan imtina etmeyiniz. Bırakın o enerji evrene katılsın. Belki ona ulaşır. Belki bir papatya olur açar,bir Müjgan'a verilir...