Muhabbet şırıngasında pembepeRveR biR müRveR meyvesi

Bir pembepeRveR oturmuş, gecenin üçü.. Üç de ne, dörde yelkovan dayanmış..
Lacivertin içine düşmüş zavallım. Kendini oturmuş sanıyor. Ayışı ona karanlık, yıldızlar güneş soğuk. Ne bu gökyüzünü biliyor, ne de havadaki oksijen fazlasını.
Gün içinde saatin 3 olduğunu bir kez gören gözleri allak bullak. Göç yolundan bir selviye takılıp kanadı kalmış da ipek yoluna düşmüş gibi. Şarkısı tanınmayan bir gündüz ötüşkeni gibi.

Şiire girmez, öyküye sığmaz yampiri eğreti bir paragraf, ki hecelere sığan  tumturatif figürasyonal de la krem tamlamaları divan edebiyatında oturur.
Kategorize mi etmeli, formülize mi? Ben karamelize etmekten yanaydım. Yanaydım, gollerimi açeydim… Ofsayt diyeydim..
Komik, dramatik, ironik.. Ben de olsam kategorize etme derdim. Pek olmuyor. Yaşamış bir genç için genç diyemiyoruz. Ahlaklı bir serseri, benim olan bir yabancı, geçmişini reddetmeyen bir dönme..
Dönüşümünü tamamlamamış bir insan yavrusu, öğrenmeye devam ettikçe insanın öyküsü bitmiyor, büyümesi bitmiyor. Bitmiyor güzelliği.

 PembepeRveR bir mürver meyvesi düştü geceye. Geceler artık benim değil. Bir kez daha biliyorum
 iştirak etmediğim her davet, bir yıldız daha çalıyor gece(m)den. Bir gün salt  karanlık kalacak.  Bilmem ellerimde sakladığım bir gece kalır mı karanlığımda. Yoksa yaşlanan akıl, korktukça tüm güzellikleri öldürür mü?

En güzel saçlı kızların örgüye, en serseri oğlanların teneffüs saatine mahkum bırakıldığı ve ruhun yok edilişi ve tek düzeleştirilmesiye gurur duyulan eğitim hayatlarımızın sonunda öğrendiğimiz gibi mi yapacağız biz de.. Öldürür müyüz yaşatabilmeyi becerememekten korktuğumuz güzellikleri..
Şiir, öykü, masal yok…Sen varsın, gece var ve çarpıntı. Eskidendi şarap ekmek ve biz.. Votka ve aşk, rakı ve hasret, Sigara kola yoğurt hatta..3 lemeler, 2lemeler, emeklemeler..emeklilik sevdasına yatkın ama öyle de değil..Sapıklığın dibidir kardeşim bu dünyada yaşamak.

Bir yalan seçiyorsun söylenenlerden. Seninki sadakat olsun, aile çocuklar.. benimki aşk.. Bir ülkede, bu ülkede üstelik kur-uyorsun.. kuruyorsun aslında. Sadece korkmak mı bu özgürlükten.. Yoksa doğru mu kendimize söylediğimiz o meşhur yalan “nereye gidersen git kendin kadarsın” falan.. Yok lan, yalan düpedüz..
PembepeRveR düşmüş..avucumda. Ölümüne ayığım biliyor musun? Mide bulantısı dışında hiçbirşey bilmiyorum şu an sarhoşluğa dair. Belki o yüzden hep içiyoruz sevgili-ler. İnanmak zorunda olduğumuz için bize. İçe içe aşılıyoruz birbirimize kendimizi.. Sonrası bağımlılık muhabbet şırıngasında..