yalnızdan fazla duvar

İlerleme, adımların birikmesi ile gerçekleşiyorsa.. birinin yolunu sürdürmek yaptıklarına bağlılık ve salt sadakatle onu tekrarlamak değil,henüz gerçekleştiremediklerini hayata katmaktır. Bu kimi zaman bir ömre yetmez. O zaman birini, yolunu takip etmek onun yaşayışını izlemek ve gerekirse o filmin devamını çekmektir. Aynı hataları yapmamak, aynı yerde saplanıp kalmamaktır.tırmanamadığında yandan dolaşıp geçmeyi kendine yedirememek bir çocukluk saplantısıdır. 

Yoldaki engelleri devralsan bile, maziyi devralamazsın o yüzden senin olmayan saplantıların çözümsüzlüğünde tükenme. Öndeki arabayı takip et. Kendi yolunu bulacaksın. Sen olmayan sesi, senin olmayan tabuyu bırakacaksın. 

Başkasının kutsadığı kurallara bağlanıp onları kutsamak çare değil. Kutsadığın sevginin dışında kalan dünyaya, o geçmişine de artık uzanmalısın. Bitmiyor böyle. Hiçbir şeyi sonuna kadar dinlemeden ve üstlenerek tüm eylemleri.. yürüyemiyorsun. O yüzden gülümsüyorsun sadece uzanırken. 

Öneriden sonrası müdahale, iradeyi aşmaya çalışmak sabotaj... onların da yapabileceğini, senden gayrısının da seni öldürmeden hayatı sürdüreceğine inanman mümkün olmadı.

 Rahat bırakmak, rahatsız etmemektir. Terk etmek değil. Yalnız olmak, kendi özgür kurallarınca yürümek,giymek, pişirmek, izlemektir...yalnızdan bir fazlası sağduyuyu gerektirir. Oysa bazılarına sağduyu da yetmez. Çerçeveler hazırdır. Haklılığı meşru sebeplerle. O zaman hürriyet yok

 büyük bir baskın tavan iner aşağı doğru.. şimdi ne diyecek, ne düşünecek, sonra yapsam, şuraya koysaydım..bitmeyecek.her eylemin onlarla katlanıp yüklenecek. O yüzden ya özgür olmalı insanlar zihinlerinde çünkü az olmalı kuralları ve ödenecek bedeller.. ya da yalnızdan fazlası yalnızla birlikte olmalı uzay uzay zaman zaman..